Son yıllarda içinde bulunduğumuz durumun gerekliliği, değişim ve dönüşüm kavramları üzerine konuşmamızı sağladı.Bu iki kavram sıkça karıştırılmaktaydı.Yaşadığımız bu süreç bize iki kavramın ne kadar farklı olduğunu hızlıca anlatmış oldu.
Değişim şart dedik.Fırsat dedik ama sanırım bu kadar metazori dönüşüme hazır değildik. Asıl konu kökten olmayan, hayatın içine alınmayan kısa süreli değişimler ile dönüşüm nasıl olacaktı?
Kültürler, geleneksele bağlılık nasıl değişecekti, geçmişle bağ nasıl kopacaktı?
Peki ya nasıl seveceğiz birbirimizi? Çocuklarımıza,sevdiklerimize sarılmanın güvenini nasıl anlatacağız ya da dokunmadan nasıl hissedeceğiz sevdiklerimizi?
Ve şimdi sıra kaçınılmaz dönüşümde…
Geldi dönüşüm peki biz hazır mıyız? Var mı kaçışımız?
Sanırım bu soruların cevabı “Geriye dönüş yok, geçmişten ders al ve bugüne adapte ol.”
Panik yapmadan sabırla, zamana teslim olmak en güzeli.Zaman her şeyde olduğu gibi sürecinde ilacı olacak…
Bu gerçekliğe geçiş sürecinin korona virüs ile başladığını hepimiz gördük.Yaşadığımız bu sürecin içinde olsak bile inanamıyor, sorguluyor ve bir filmin içinde zorla rol alan oyuncular gibi hissediyoruz kendimizi…
Şimdiden yaşam koşullarımızı bu gerçekliğe göre hızlıca adapte ettik. Hijyenle bağımızı geliştirdik, ellerimizi diğer yaşamsal organlarımızın en üstüne koyduk. Nelerin önemli, nelerin önemsiz sıralamasını yaptık. Birbirimize anlayışımız arttı, empatinin ne olduğunu daha iyi anladık. Bir olmayı, biz olmayı, insan temeline odaklanmayı ,doğal kaynakları korumayı, bize verilen kaynakların sonsuz olmadığını,yaşamı,ölümü,yok oluşu ensemizde hissettik.
Özetle virüs sonrası günlük hayatımızdan başlayarak sosyal yaşamda ve ekonomik faaliyetlerimizin nasıl olacağı kurgusunu hızlıca planlar olduk.
Her noktada değişen koşullara alışmaya, fırsatları görmeye, kendimizi, işlerimizi dönüştürmeye ,gelecekte yer almaya kısaca var olmaya devam edeceğiz.
Sonuç mu? İç çatışmalar, hesaplaşmalar iyidir, kabulümüze hız katar ve sorunla gelen çözümleri bulma yetimizi geliştirir.Yaşanılan her şey gibi bu süreçte unutulmamalı hayatımızın içine almalı ve uygulamalıyız.Yoksa neden bunlar yaşandığının ödenen bedellerin cevabı olmayacak.
Işığı görenler başkalarının da bu ışığı görmesine yardım edecekler.
Ben değil biz diyenler, paylaşımın gerçek anlamda olduğunu bilen, uygulayanlarla dünyaya birlikte hizmet edeceklerle dönecek dünya…
‘Karantinada 4.Hafta’
Münteha ADALI
2020 Nisan
Adalı, “Parlementoda kadın sayısı yüzde 14. Bizleri destekleyecek erkeklere ihtiyacımız var. Burada hükümete de dokundurtmak istiyoruz. Hükümetin kadınlar ile ilgili istihdam politikası yüzde 24, 2023’te bu yüzde 35 olarak gösteriliyor. Bu sayı şu andaki dünya ülkelerinde yüzde 52. Nasıl olur da 2023’te Tükiye’nin hedefi yüzde 35 olur? Buradan, kadınla ilgili politikaların çok yavaş gideceği mesajını çıkardık. Gittiğimiz yerlerde kadınların girişimlerden uzak olduğunu görüyoruz.Üniversiteyi bitiren kız öğrenciler evlilik hayalleri, çoğu da zengin koca peşindeler. Kendileri öyle söylüyolar. Erkekler de kadınların risk almaması, tutkulu ve istekli olmaması nedeniyle iş sektörüne atılamadıklarını söylüyorlar. Türkiye’deki CEO kadın oranı dünyada ilk beş içinde. Yıllardır iş hayatı içinde olan erkek CEO’larda ise böyle bir başarı görülmedi. Kadınlar gerçekten başarılılar” dedi.